Konstrukcja lustra

Powieść jest częścią tradycji, która proponuje odnowę literatury. Autor, z fragmentarycznego zapisu, zaprasza czytelnika do zbudowania własnego lustra.Juan Filloy określił powieść jako "lustro światopoglądowe".Poeta Daniel Andina wyraził się następująco: "Ten, kto przeczyta te strony, zmiesza się z powietrzem, zobaczy, jak jego serce ulega ryzykownej męce uczucia, że przenika go sen, a potem, krok po kroku, odkryje siebie uwięzionego w promiennym mieszkaniu luster. Czytałem. Wszedłem do labiryntu. Widziałem siebie odbitego w jego tysiącach fragmentów. Wyzwanie polega na wydostaniu się. Być może klucz do ucieczki pewnego dnia zostanie dany przez naszego pisarza, ale za to będzie musiał zniszczyć lustro. Funkcją pisarza jest zakłócanie spokoju, a José Kamenieckiemu udało się to zrobić.Marco Denevi: "Jest to dzieło bez przodków, bez rodziców, bez rodziny, książka zrodzona z siebie, choć karmiona wieloma książkami-matkami, wieloma książkami miłośników mleka. Nazywasz to powieścią. Ale przyznałbym się do włączenia jej do innych gatunków, być może do wszystkich gatunków".